Procedura teologicznego udowodnienia męczeństwa Sługi Bożego Ks. Jerzego Popiełuszki w Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych

PROCEDURA TEOLOGICZNEGO UDOWODNIENIA MĘCZEŃSTWA SŁUGI BOŻEGO KS. JERZEGO POPIEŁUSZKI W KONGREGACJI SPRAW KANONIZACYJNYCH

Dnia 20 stycznia 2009 r. o godz. 17-ej, zgodnie z Regulaminem zebrał się Kongres Specjalny w Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych ustalony przez promotora wiary mons. Sandro Corradini, przewodniczącego. Spotkaniu przewodniczył promotor wiary, a funkcję sekretarza pełnił mons. Carmelo Pellegrini. Zadaniem Kongresu było przedyskutowanie faktu domniemanego męczeństwa Sługi Bożego ks. Jerzego Popiełuszki, kapłana diecezjalnego, zamordowanego jak się utrzymuje z nienawiści do wiary 19 października 1984 r. w pobliżu Włocławka (Polska).
Wraz z promotorem jako przewodniczącym obecnych było 8 konsultorów teologów uprzednio wyznaczonych (nazwiska są utajnione). Ich zadaniem było przestudiowanie dokumentacji o męczeństwie ks. Jerzego Popiełuszki (Positio super martyrio Servi Dei Georgii Popiełuszko). Jest to księga formatu A-4 licząca 1157 stron druku + 16 stron ilustracji.
W spotkaniu wziął udział o. Hieronim Fokciński SI jako relator sprawy, pod jego bowiem nadzorem była przygotowywana dokumentacja o męczeństwie ks. Jerzego.
Na początku każdy z konsultorów czytał lub relacjonował swoją opinię. Ponieważ opinie te są obszerne, tutaj przytaczam jedynie końcowe konkluzje:

Konsultor I, opinia 15 stron druku, konkluzja: „Na postawione w dyskusji pytanie, bez jakiegokolwiek cienia wątpliwości odpowiadam twierdząco; czyli że sprawie można nadać dalszy bieg, uwzględniając lepszy osąd".

Konsultor II, opinia 9 stron druku, konkluzja: „Na zakończenie w kwestii, czy pewną jest rzeczą, że udowodniono badane męczeństwo, odpowiadam twierdząco, uwzględniając lepszy osąd".

Konsultor III, opinia 8 stron druku, konkluzja: „Jerzy Popiełuszko, kapłan polski, jawi się jako autentyczny świadek wiary. Punktem słabszym jest związek z intencjami prześladowcy. Jednak generalnie oceniając wszystkie fakty, nasza końcowa odpowiedź na temat męczeństwa jest pozytywna, uwzględniając lepszy osąd".

Konsultor IV, opinia 5 stron druku, konkluzja: „Po dokładnym przestudiowaniu przedłożonych dowodów, wobec Boga na przedłożoną kwestię odpowiadam: twierdząco, uwzględniając lepszy osąd".

Konsultor V, opinia 10 stron druku, konkluzja: „Lektura i studium Positio (dokumentacji) dogłębnie mnie dotknęły. Bogu, Sprawcy zaskakujących i przedziwnych dzieł, mówię wielkie dzięki, których dokonuje w swoich świętych. Z pełną szczerością i odpowiedzialnością wyrażam mój pozytywny osąd o prawdziwości męczeństwa sługi Bożego Jerzego Popiełuszko, uwzględniając lepszy osąd".

Konsultor VI, opinia 11 stron druku, konkluzja: „Po uważnym przestudiowaniu Akt i przytoczonych Dowodów, oceniam, że wyczerpują one wszystkie elementy materialne i formalne męczeństwa sługi Bożego o. Popiełuszko, które jaśnieje w jego szlachetnym świadectwie życia chrześcijańskiego i kapłańskiego, uwieńczone złożoną ofiarą z życia za wiarę. Jego męczeństwo utwierdziło tysiące wiernych i wspomaga ich na drodze życia chrześcijańskiego. Dlatego na przedłożone pytanie, czy pewnym jest męczeństwo, które było przedmiotem dochodzenia, odpowiadam pozytywnie, uwzględniając lepszy osąd".

Konsultor VII, opinia 22 strony druku, konkluzja: „Oto racje (wyżej przytoczone) dla których na postawione przez promotora wiary pytanie, «czy udowodniono męczeństwo, które było przedmiotem dochodzenia» odpowiadam «twierdząco», uwzględniając lepszy osąd".

Konsultor VIII, opinia 15 stron druku, konkluzja: „W obszernej Positio (dokumentacji) poświęconej męczeństwu i sławie męczeństwa sługi Bożego ks. Jerzego Popiełuszki znajdujemy wystarczający materiał, aby dać pozytywną odpowiedź na pytanie czy udowodniono męczeństwo i sławę męczeństwa sługi Bożego (...) Udowadniają to dokumenty zebrane w Positio, a wszyscy świadkowie w swoich zeznaniach podkreślają sławę męczeństwa Sługi Bożego. Również papież Jan Paweł II w swoich przemówieniach w Watykanie i podczas swoich podróży do Polski mówił o nim jako męczenniku za wiarę. Należy też dodać, że w okresie swej pracy duszpasterskiej ks. Popiełuszko był zawsze uległy swemu biskupowi, najpierw kard. prymasowi Stefanowi Wyszyńskiemu, a potem kard. prymasowi Józefowi Glempowi. A więc po przestudiowaniu Positio mój osąd jest pozytywny".

Konsultor IX, 13 stron druku, konkluzja: „Chociaż l'odium fidei (nienawiść do wiary) u zabójców ks. Popiełuszko płynęła ze względów ideologicznych, to w okrutnym zabójstwie dostrzegamy awersję antykościelną. Bezdyskusyjnie mamy do czynienia z prześladowaniem Kościoła (Dz. 9,4). Nie wydaje się, aby istniały jakieś wątpliwości odnośnie do męczeństwa chrześcijańskiego.
Na koniec, spontaniczna sława męczeństwa jest bardzo powszechna, jawi się jako element teologicznie bardzo wiążący. Dlatego na pytanie, czy udowodniono męczeństwo i sławę męczeństwa odpowiadamy twierdząco, uwzględniając lepszy osąd".

Po przedłożeniu opinii przez poszczególnych konsultorów promotor wiary zarządził dyskusję, podczas której niektórzy uczestnicy wyrazili swoje spostrzeżenia wyjaśniające i uzupełniające. Relator sprawy o. Hieronim Fokciński przedłożył też swoje wyjaśnienia. Przewodniczący Kongresu promotor wiary mons. Sandro Corradini po zamknięciu dyskusji zarządził głosowanie.
„Na zakończenie debaty wszyscy konsultorzy wyrazili swój głos pozytywny (9 na 9), wyrażając pragnienie, że ten heroiczny kapłan Kościoła w Polsce szybko mógłby być beatyfikowany jako męczennik Kościoła, o ile taka będzie wola Ojca Świętego.

Państwo Watykańskie, 26 maja 2009.

Mons. Sandro Corradini Generalny Promotor Wiary

Mimo jednomyślnej pozytywnej opinii konsultorów teologów, promotor wiary przed redakcją fascykułu „Relatio et Vota Congressus Peculiaris super martyrio die 20 januarii an. 2009 nabito. (Relacja i Opinie Kongresu Szczegółowego odbytego w sprawie męczeństwa ks. Jerzego Popiełuszki dnia 20 stycznia 2009 roku, 129 stron druku A-4), żądał od postulatora sprawy wyjaśnień niektórych szczegółów, które otrzymał. Z tej racji druk fascykułu przesunął się w czasie.

Opracował O. Gabriel Bartoszewski OFMCap

Dnia 3 grudnia 2009 roku odbyła swoje posiedzenie druga Komisja Kardynałów i Biskupów na temat męczeństwa sługi Bożego Jerzego Popiełuszki. Opinia była pozytywna. Materiały tej Komisji, której decyzja jest ostateczna i przesądzająca o męczeństwie, są tajne. Prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych arcybiskup Angelo Amato w dniu 19 grudnia 2009 roku, podczas specjalnej audiencji, przedłożył protokoły Komisji Ojcu Świętemu Benedyktowi XVI, który je zatwierdził i podpisał. Końcowa sentencja dekretu o męczeństwie brzmi: „O tym wszystkim, po przedłożeniu przez Arcybiskupa Prefekta, Jego Świątobliwość Benedykt XVI, opinie Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych przyjął i w dniu dzisiejszym stwierdził: Orzeka się męczeństwo Sługi Bożego Jerzego Popiłuszki, kapłana diecezjalnego, które było przedmiotem dochodzenia".
Ten zaś dekret Jego Świątobliwość polecił ogłosić i dołączyć do akt sprawy w Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych.

Dano w Rzymie, dnia 19 miesiąca grudnia roku Pańskiego 2009.

+ Michael Di Ruberto
Archip. tit. Biccarensis
Sekretarz

+ Angelus Amato, S.D.B
Archip. tit. Silensis
Prefekt