Potrafił bronić prawdy
Z ks. kanonikiem Tadeuszem Bożełką, nowym proboszczem parafii św. Stanisława Kostki na Żoliborzu w Warszawie, rozmawia Małgorzata Pabis
Od niedawna jest Ksiądz proboszczem w parafii, gdzie znajduje się grób bł. ks. Jerzego Popiełuszki. Jak przyjął Ksiądz swoją nominację?
- Była dla mnie zaskoczeniem i wyróżnieniem zarazem. To przecież niezwykła duszpasterska przygoda posługiwać w takiej parafii, w której tak owocnie pracował ks. Jerzy Popiełuszko, a także posługiwali wybitni kapłani, tacy jak ks. prałat Teofil Bogucki i ks. prałat Zygmunt Malacki.
Kim dla Księdza jest bł. ks. Jerzy Popiełuszko?
- Gdy ks. Jerzy duszpasterzował w tej parafii, byłem uczniem szkoły średniej, a później studentem Politechniki. Pamiętam klimat tamtych lat. Chociaż rozpoczął się proces przemian społecznych ku demokratyzacji życia publicznego, jednak siły utrwalające poprzedni porządek nie chciały łatwo oddać pola. Niełatwo było pokonać w sobie barierę strachu. W takich warunkach ks. Jerzy pokazał nam, że można zostać świętym, że chrześcijanin współpracujący z łaską Bożą potrafi bronić prawdy, ludzkiej godności i Bożego ładu w świecie nawet za cenę prześladowania, cierpienia i śmierci. Każdy z nas musi być gotowy do stawiania oporu złu w myśl hasła "Zło dobrem zwyciężaj", które przyświecało posłudze kapłańskiej ks. Jerzego.
Jakie priorytety wyznacza sobie Ksiądz w pracy duszpasterskiej w parafii?
- Nowy proboszcz powinien przede wszystkim dobrze poznać swoją parafię. Zobaczyć, jak funkcjonuje w cyklu pracy wyznaczonym przez rok liturgiczny. Dopiero wtedy powinien wprowadzać zmiany - naturalnie jeżeli będą służyły lepszemu. Wyjątkowość tej parafii wypływa z ogromnego ruchu pielgrzymkowego. Staramy się pomóc pielgrzymom spotkać się z Bogiem w tym miejscu, gdzie żył i duszpasterzował ks. Jerzy i gdzie został pochowany. Cieszymy się, że nie tylko w Polsce, ale i w innych krajach jest coraz bardziej znany i otaczany czcią. Nasza parafia służy także okolicznym mieszkańcom, jest miejscem, gdzie udziela się sakramentów świętych i sprawuje Liturgię, gdzie działają wspólnoty i ruchy przykościelne. Staramy się, aby Liturgia była piękna, a wspólnoty parafialne się rozwijały.
Dziękuję za rozmowę.
Nasz Dziennik, Środa, 20 października 2010, Nr 246 (3872)